ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ

17 ਨਵੰਬਰ, 2023 ਨੂੰ, ਪੱਛਮੀ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ 250 ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਗ੍ਰਹਿ ਦੇਸ਼ ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਅਤਿਆਚਾਰਾਂ ਤੋਂ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਇਹ ਘਟਨਾ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਆਪਣੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਦਰਪੇਸ਼ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ। ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਇੱਕ ਮੁਸਲਿਮ ਘੱਟਗਿਣਤੀ ਹਨ ਜੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੀ ਬੋਧੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਤਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। 2017 ਵਿੱਚ, ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੀ ਫੌਜ ਨੇ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਨਸਲੀ ਸਫਾਈ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 700,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਬੇਘਰ ਹੋਏ।

ਮਿਆਂਮਾਰ ਤੋਂ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਘਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਈ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਤੱਕ ਉਹ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪਾਂ ਜਾਂ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦੁਖਦਾਈ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਤੇਲੁਕ ਨਿਬੂੰਗ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਡਰ ਤੋਂ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਬਿਮਾਰੀ ਫੈਲਾਉਣਗੇ ਜਾਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੇ। ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ, ਜੋ ਕਿ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਥੱਕੇ ਅਤੇ ਭੁੱਖੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੇ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ, ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਤਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ।

ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਨੇੜਲੇ ਬੀਚ 'ਤੇ ਉਤਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ। ਇਸ ਬੀਚ 'ਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।

ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੀ ਘਟਨਾ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਕਟ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਅਜਿਹੇ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਥਾਂ ਮਿਲ ਸਕੇ।

ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਸੰਦਰਭ

ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਇੱਕ ਨਸਲੀ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਹੈ ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਰਮਾ (ਹੁਣ ਮਿਆਂਮਾਰ) ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਰਮੀ ਸਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਪੱਖਪਾਤੀ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।

2017 ਵਿੱਚ, ਬਰਮੀ ਫੌਜ ਨੇ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਨਸਲੀ ਸਫਾਈ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ। ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਕਾਰਨ 700,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਉਜਾੜਾ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਭੱਜ ਗਏ।

ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵੱਲੋਂ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸੰਕਟ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਿਵਾਦ ਦਾ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਅਸਫਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।

ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ

ਮਿਆਂਮਾਰ ਤੋਂ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਘਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਈ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

ਦਮਨ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪਾਂ ਜਾਂ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦੁਖਦਾਈ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਤਕਰਾ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਸਲ, ਧਰਮ ਜਾਂ ਜਾਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਕਸਰ ਵਿਤਕਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਸਮਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਏਕੀਕਰਨ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਗਰੀਬੀ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਕੰਮ ਜਾਂ ਸਿੱਖਿਆ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਗਰੀਬੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਬੇਦਖਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਸੰਭਵ ਹੱਲ

ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸੰਕਟ ਦੇ ਕਈ ਸੰਭਵ ਹੱਲ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਹੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਲਈ ਵੱਡੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਗਲਿਆਰੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਸਕਣ।
ਸਵੈਇੱਛਤ ਵਾਪਸੀ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਾਲਾਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪੁਨਰ-ਸਥਾਨ: ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ।

ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਈਚਾਰਾ ਅਜਿਹੇ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੋਹਿੰਗਿਆ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਥਾਂ ਮਿਲ ਸਕੇ।